“Ga anders een mooie tekening maken? Je bent toch bij het tennis wezen kijken?” Zo probeer ik haar een thema te geven en een aanleiding om geen TV te kijken. “Ik heb al zo veel tekeningen gemaakt, dus voorlopig eventjes niet!” is haar reactie. Het is een antwoord en blijkbaar heeft ze van tekeningen maken eventjes genoeg. “Waarom mag ik nou geen TV kijken?” Wederom probeer ik haar uit te leggen dat het echt beter is dat ze minder tv gaat kijken. Mama vertelt er dan meestal bij dat het niet goed is voor de hersenen die nog moeten groeien en legt dan uit hoe dat precies in zijn werk gaat maar ik vertel dat het niet van mama mag. Veel korter en veel eenvoudiger om te zeggen. Haar gezicht staat op onweer en als ook nog eens haar armen over elkaar gaan en ze voor me staat met een houding van “wat moet je nou?”, is het heel duidelijk; ze is het niet eens met de beslissing van papa en mama.
“En als ik je nou eens heel veel geld geef, mag ik dan wel TV kijken?” Ik puf een beetje en probeer mijn geduld te bewaren, dus ik besluit om dan maar de discussie aan te gaan. “Hoeveel geld wil je mij dan gaan geven?” Een vraag waar ze nog niet over nagedacht heeft en ze is eventjes stil en staat duidelijk zichtbaar na te denken. “Ik denk aan $ 10” zegt ze overtuigend. “Dat is toch niet veel geld?” zeg ik haar plagerig. “Echt wel!” Hoor ik haar zeggen, waarna ze uitleg geef wat ik allemaal kan kopen voor $ 10. Het is vooral veel snoep en lollies merk ik op. “Maar ik probeer juist af te vallen dus ik hoef geen snoep!” Ze blijft nu nog langer stil dan normaal. Er is een situatie ontstaan waar ze weinig mee kan doen. “Mag ik jou wat vragen? Wat denk je dat papa veel geld vindt? Als je nou eens probeert te denken wat papa wilt, dan is de kans groter dat je dan krijgt wat je wilt.” Ik geef wat voorbeelden en de kleine meid luister aandachtend. Ik denk dat ze het snapt. “Dus als ik zeg dat je voor $ 10 een Olympisch speldje kan kopen, dan bent u wel geïnteresseerd en kan ik wel TV kijken?” Ze begrijpt het, maar om nou voor een Olympisch speldje ruzie te krijgen met mama is misschien niet heel slim. We moeten er beide om lachen en de prijs is ondertussen van $ 10 naar $ 50 gestegen.
TV kijken kan nog steeds niet. En de prijs stijgt en stijgt en wordt ondersteund met het feit dat je dan wel rijk bent papa. “Wat is rijk?” vraag ik haar. “Nou dat je heel veel geld hebt en alles kan doen wat je wilt!. Dat is toch goed voor je!” Dus je bent alleen rijk als je veel geld hebt? vraag ik haar? “Ja papa. Op school zeggen de andere kinderen dat je dan heel veel geld moet hebben en alles kan kopen.” “Dus dan kan je ook zelf een TV kopen voor op je kamer?”zeg ik haar. Daar had ze nog niet over nagedacht en brengt een nieuw licht op de oplossing om TV te kunnen kijken. Maar dat kan helaas nu niet direct.
Ondertussen loop ik naar de kast waar de afstandbediening ligt. “Weet je dat jij mij al heel rijk hebt gemaakt doordat ik jou papa mag zijn? Ik ben namelijk heel erg blij met jou en erg trots op je!” De kleine meid kijkt mij aan en luistert aandachtend. “Ik?” Zegt ze dan ook een beetje verbaasd. Ik hoef je geld niet en druk op de afstandbediening en de TV gaat aan. De glimlach is groot! Ik krijg als beloning een dikke knuffel en gauw neemt ze plaats op de bank. “Mag ik wat drinken?” en met deze opmerking blijkt dat ze direct op haar gemak is. De beker melk wordt met een vriendelijk dank je wel in ontvangst genomen en ik krijg gelijk uitleg van wat er bij de tekenfilmpjes allemaal gebeurd. Ik zie dat Emma aan het lachen is en er is niets mooier voor een ouder dan lachende en blije kinderen.
Dan komt mama uit de slaapkamer en is nog half slaperig maar wel gelijk verontwaardig waarom de TV aanstaat. “Waarom zit jij TV te kijken?” Vraagt ze aan de kleine meid als openingszin. “Ik heb papa rijk gemaakt!” Zegt ze en ik moet hierom dan weer hard lachen. Het klopt wel maar het klinkt toch raar. Mama snapt er niets van een kijkt mij verbaasd aan. “Dan moet je maar eerder je bed uit komen mama.” Dan snap je het wel en weet ik zeker dat jij jezelf ook rijk voelt!” Mama snapt er nog steeds niets van en gaat koffie zetten. Want dat doen rijke mensen als ze wakker worden en gezond weer op kunnen staan uit bed.
Genieten van de kleine dingen in het leven, ongeacht of deze nou veel geld kosten of juist helemaal gratis zijn. Gratis is vaak het leukst, maar helaas zien maar weinig mensen dit soort gratis dingen in hun eigen leefomgeving. Een knuffel bijvoorbeeld of de rijkdom van een kind die TV aan het kijken is.
